قَالَ أَوْسَطُهُمْ :
 
 أَ لَمْ أَقُل لَكُم لَوْ لَا تُسَبِّحُونَ؟

 کلمۀ « تُسَبِّحُونَ » یک فعل است.
 ازنظر زمانی مُضارِع است ،
 یعنی بر زمان حال یا آینده دَلالت میکند.
 « تُسَبِّحُونَ » یک فعل جمع است و مفردش « تُسَبِّحُ » میباشد.
 سه حرف اصلیش « س ب ح » است.
 مصدرش کلمۀ « تَـسـبـیـح » است.
 تـسـبـیـح :
 - مُنَزَّه دانستنِ حق باشد از نقائص‏ ...
 - خدای را به پاکی
   [ از هرگونه نقائص و عیوب و بدیها و زشتیها ] یاد کردن.

 به قول خواجۀ شیراز:
 هرچه هست از  قامتِ  ناسازِ  بی اندامِ ماست
 ور نه تشریفِ تو، بر بالای کس، کوتاه نیست
 وبه قول شیخ جامی:
 مُبَرّا  دامَـنَـش از  تُهمَتِ عیب

 تُــسَبِّـحون یک فعل معلوم
 ویک فعل مُتَعَدّی است یعنی هم دارای فاعل و
 هم دارای مفعول است.
 تُــسَبِّـحون یک فعل از بابِ تَفعیل میباشد و باب تفعیل
 بر تکرار و استمرار و پیوستگی و تدریج دَلالت میکند.
 همچنین در باب تفعیل نوعی «تَعَمُّـل» وجود دارد،
 و «تَعَمُّـل» یعنی :
 رنج بردن در کار،
 خود را به زحمت انداختن برای انجام کاری.